Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

For the sake of my foreign friends...

i have decided,from now on,to start writing in my blog only in english!!!I hope i will not make so many mistakes,as far as grammar and spelling and syntax is concerned...What the hell...i am supposed to be officially proficient in english!!!looooooooooool.Anyway...i have to apologise for having abstained from writing here for a long long time...I had been busy with studies...exams...and new friends i met on fb...:):):):)This year it will be even harder for me to find time to update this page,but i will do my best..i promise...
The new semester has just began....exams are over... but i'm feeling kinda strange this period...I recovered recently from a bad experience...i was in the unpleasant possition of witnessing the human hypocrisy and paranoia at it's best...I feel very lucky though to have found out the truth so unexpextedly and i can only feel gratitude for i have gained a lot through that history...I gained 2 precious friends,i boldened my friendship with people i had already in my life....i learned what true friendship and support means....and i also learned to be more carefull from now on...
Today i started reading a book i had been thinking off for a long time.."Jane Ayre",by Sharlotte Bronte.It is considered to be one of the greatest masterpieces of classical english literature...I was curious about that book because i had read "Wuthering Heights" by Emily Bronte...and only then did i realise that there were 3 sisters,all of them tallented in writting...At least,this book will accompagny me in my lonely nights...filling the eternal emptiness....till the day of redemption....

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Όλα τα λεφτά!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Η αγαπημένη μου διαφήμιση αυτόν τον καιρό!!!Αυτός που τη συνέλαβε είναι ιδιοφυία και έχει αναμφίβολα πολύ χιούμορ!!!!Απολαύστε!!!!



Άγιος Βαλεντίνος:Η αλήθεια πέρα από την εμπορευματοποίηση...

14 Φεβρουαρίου σήμερα και όπως όλοι γνωρίζετε,η γιορτή των απανταχού ερωτευμένων!?!Κάθε χρόνο,τέτοια μέρα,γινόμαστε μάρτυρες αυτής της φρενίτιδας και της καταναλωτικής μανίας που διακατέχει τα ζευγάρια,ιδιαίτερα των Αγγλοσαξωνικών χωρών όπου η γιορτή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής και συνηφασμένη με την παράδοση και την κουλτούρα τους.Κόκκινα τριαντάφυλλα,σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς και λούτρινα κουκλάκια,στα οποία αναγράφεται το χιλιοειπωμένο I love you και διάφορα παρεμφερή ερωτικά στιχάκια,κατακλύζουν τις βιτρίνες των καταστημάτων και χαρίζονται από ανθρώπους κάθε ηλικίας,πνευματικού επιπέδου και ταξικής προέλευσης,σε μια προσπάθεια έκφρασης των συναισθημάτων τους προς τον/την αγαπημένο/η τους.Οι άνθρωποι βρίσκουν συχνά παράξενους και ανούσιους τρόπους για να εκφράσουν την αγάπη,την εκτίμηση,το σεβασμό...Έρμαια της καταναλωτικής κοινωνίας,η οποία επιτάσσει αυτή την συμπεριφορά...Λες και είναι ποτέ δυνατό τα υλικά αγαθά να υποκαταστήσουν το στοργικό χάδι,το τρυφερό φιλί,τη ζεστή αγκαλιά,τη σπίθα που σιγοκαίει στα μάτια κάποιου,κάθε φορά που αντικρύζει τον άνθρωπό του....
Πέρα όμως από την εμπορευματοποίηση,υπάρχει μια αλήθεια που ελάχιστοι ίσως γνωρίζουν.Η ταυτότητα του ΆγιουΒαλεντίνου δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένη.Η καθολική εκκλησία,στις 14 Φεβρουαρίου,εορτάζει τη μνήμη 2 αγίων της,που φέρουν αυτό το όνομα.
  1. Βαλεντίνος ο μάρτυρας.Υπήρξε κληρικός της Ρώμης και μαρτύρησε κατά τους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου ΄Β.
  2. Βαλεντίνος,ο επίσκοπος Τέρνι και μάρτυρας.Μαρτύρησε στη Ρώμη αλλά τα λείψανα του ανακομίστηκαν στην πόλη Τέρνι,λίγο πιο έξω από τη Ρώμη.
Η επίσημη θέση των ιστορικών είναι πως η γιορτή των ερωτευμένων,η οποία εορτάζεται στις 14 Φεβρουαρίου,δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το βίο των 2 αγίων και πως απλά πρόκειται για ενσωμάτωση της ρωμαικής, ειδωλολατρικής,παγανιστικής γιορτής Λουπερκάλια,προς τιμήν της γονιμότητας,η οποία εορταζόταν στις 15 Φεβρουαρίου,στη χριστιανική θρησκεία.

Πριν κάποια χρόνια όμως,όταν ήμουν 14 χρονών και έκανα μαθήματα Γαλλικών,εντόπισα μια comprehension(κείμενο κατανόησης),σύμφωνα με την οποία,ο βίος του Αγίου Βαλεντίνου είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη γιορτή των ερωτευμένων.Σύμφωνα λοιπόν με τη γαλλική παράδοση,η γιορτή αυτή γίνεται εις ανάμνηση του επισκόπου-μάρτυρα Βαλεντίνου,ο οποίος μαρτύρησε υπό τις εντολές του αυτοκράτορα
Κλαύδιου ΄Β.Το 270 μ.Χ,ο αυτοκράτορας Κλαύδιος,με διάταγμα του απαγόρευσε στους στρατιώτες του να παντρεύονται,γιατί πίστευε πως η δημιουργία οικογένειας,μετρίαζε τη μαχητικότητα των στρατιωτών και συνεπώς λειτουργούσε ως ανασταλτικός παράγοντας των επεκτατικών βλέψεων της αυτοκρατορίας.Ο Βαλεντίνος,σε μια εποχή όπου οι χριστιανοί διώκονταν συστηματικά,αψηφά τον αυτοκράτορα και παντρέυει κρυφά τα ερωτευμένα ζευγάρια.Σύντομα η δράση του γίνεται γνωστή και ο αυτοκράτορας τον καταδικάζει σε θάνατο.2 αιώνες αργότερα,η ρωμαιοκαθολική εκκλησία τον ανακηρύτει άγιο,προστάτη του γάμου και καθιερώνει τη 14η Φεβρουαρίου ημέρα μνήμης του.

Ποιά απ'όλες τις εκδοχές είναι αληθινή?Κανένας δε μπορεί να γνωρίζει με ακρίβεια.Ίσως η αλήθεια,όπως συμβαίνει συχνά,να βρίσκεται κάπου στη μέση...Ίσως πάλι,να πρόκειται για μια καλοστημένη απάτη που αποσκοπεί στην κερδοφορία των εμπόρων.Ένα πράγμα είναι σίγουρο πάντως:Αν η γαλλική εκδοχή είναι ορθή και αν όντως ο Βαλεντίνος μαρτύρησε για το σκοπό που προαναφέρθηκε,τότε αναμφίβολα θα απογοητευόταν από τη στιγνή εμπορευματοποίηση και καπήλευση του αγώνα και της θυσίας του.....

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Σκατά και Burberry!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτή θα μπορούσε να είναι κάλλιστα η φράση της χρονιάς!!!!!!!!!!Ακριβώς όπως την ξεστόμισε η μεγαλειότητα της prinzessin Anna(τρομάρα μου!!!) πριν 6 μέρες μετά το πέρας της εξέτασης του μαθήματος "Μεταλλικές 2".Λένε ότι την 1η φορά που γίνεσαι ρεζίλι νιώθεις κάπως,μετά το συνηθίζεις....Αμ δε...Είναι από τις λίγες φορές που έχω παρακαλέσει να ανοίξει η γη να με καταπιει και όπως πάντα,η γη αγνόησε επιδεικτικά τις παρακλήσεις μου.Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή,όπως ακριβώς διαδραματίστηκαν το βροχερό και καταθλιπτικό απόγευμα της Δευτέρας 1ης Φεβρουαρίου.Είχαμε πάει με τη φίλη και συμφοιτήτρια μου Ρίτα που λέτε για να δώσουμε μεταλλικές,μάθημα δύσκολο και απαιτητικό,όπως τα περισσότερα μαθήματα του 1ου τομέα των μηχανικών.Τα θέματα,όπως το φανταζόμασταν ήταν παλούκια.Έχοντας γράψει λίγα πράγματα(και σίγουρα άσχετα) και πεπεισμένη ότι πάει για Σεπτέμβρη,παρέδωσα γραπτο και βγήκα έξω 5 λεπτά πριν την επίσημη λήξη της εξέτασης,περιμένοντας τη Ρίτα για να φύγουμε.Μην έχοντας τίποτα να κάνω,στάθηκα δίπλα στο σπασμένο παράθυρο,κοιτώντας απ'έξω το μαύρο,ζοφερό σκοτάδι που είχε απλωθεί για τα καλά και άρχισα να στέλνω με το κινητό μηνύματα στους κολλητούς μου που είχαν αποφασίσει να μη δώσουν.Σε κάποια στιγμή,αφηρημένη και βυθισμένη σε μελαγχολικες σκεψεις καθώς ήμουν,άρχισα να αντιλαμβάνομαι έντονη κινητικότητα και θορύβους από ομιλίες γύρω μου.Σήκωσα λοιπόν το κεφάλι προς τη μεριά του αμφιθεάτρου και προς μεγάλη μου έκπληξη είδα τη Ρίτα να βγαίνει κατακκόκινη και αγχωμένη από την είσοδο και να ανεβαίνει φουριόζα τα σκαλιά,κατευθυνόμενη προς το μέρος όπου στεκόμουν.Όταν μας χώριζαν μόλις λίγα βήματα και πριν προλάβει να με ρωτήσει πως πήγα,της λέω δυνατά και με μια δόση ειρωνίας "Σκατά και μπούρμπερη" και την ίδια ακριβώς στιγμή που ξεστόμισα αυτή τη φράση,βλέπω τον καθηγητή σε απόσταση 1 μέτρου από εμάς να περνάει μπροστά μας κατευθυνόμενος προς το ΑΠΜ4,να μας κοιτάζει και να ρωτάει τη φίλη μου πώς έγραψε!!!!!!!!!!!!!(Τη Ρίτα την ήξερε φατσικά,γιατί πήγαινε πάντα στο μάθημα του και τον ρώταγε και απορίες.)Ρεζίλια!!!!!!!!!!!!!!!!!Με είχε ακούσει!!!!!!!!!!!Δύο δευτερόλεπτα αργότερα,με έπιασε το νευρικό και δεν μπορούσα να συνέλθω!!!!!Τη μία στιγμή ήμουν σοβαρή και παρηγορούσα τη φίλη μου για το μάθημα και την άλλη τρανταζόμουν ολόκληρη από τα γέλια,καθώς επαναλάμβανα ξανά και ξανά το όλο σκηνικό!!!Και όλο αυτό γινόταν όχι μόνο σε όλη τη διαδρομή από τη σχολή μέχρι τη στάση αλλά και μέσα στο λεωφορείο!!!Ακόμη και τώρα που ανακαλώ στη μνήμη μου το περιστατικό και τις αντιδράσεις των φίλων μου όταν τους το ανέφερα,I can't help laughing to death!!!
Ηθικό δίδαγμα:ΠΟΤΕ δε λέμε κάτι πριν βεβαιωθούμε ότι ο άμεσα εμπλεκόμενος βρίσκεται σε απόσταση ασφαλείας!!!!!!!!!!Γιατί μπορεί μεν στη δική μου περίπτωση να μην έγινε κάτι,αλλά σε κάποια άλλη,τα πράγματα ίσως να είχαν εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπήρχε πιθανότητα να με πιάσει νευρικό γέλιο μετά....

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Σχέδια για το εγγύς μέλλον.....

Έχω πράγματι πολύ καιρό να γράψω...Η αλήθεια είναι ότι έχω ψιλοβαρεθεί τα blogs.Αλλά η κατάσταση δεν παλεύεται....Χαράματα και να διαβάζω μεταλλικές!!!!Προσπαθώ να κάνω υπομονή.Επαναλαμβάνω στον εαυτό μου ότι απέμεινε 1 βδομάδα μόνο,ότι πρέπει να πιεστώ αλλά του κάκου....η βαρεμάρα και η απάθεια κερδίζουν έδαφος σταδιακά!!!!Πρέπει να το παλέψουμε όμως,δε γίνεται αλλιως.4 Φεβρουαρίου η τελευταία μέρα της εξεταστικής και μετά....ωωω!!!!Τα καλύτερα έρχονται:
  1. Ο αδερφός μου θα πάρει 5ήμερη άδεια από το στρατό για να δώσει το τελευταίο του μάθημα και θα τον δω επιτέλους μετά από 1.5 μήνα περίπου!!!
  2. Στο διάστημα μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου που ξεκινάμε καινούριο εξάμηνο,θα διαβάσω λογοτεχνικά βιβλία!!!Σκοπεύω να αγοράσω το "Jane Ayre" της Charlotte Bronte,συνεχίζοντας και το 2010 την ανάγνωση των σημαντικότερων έργων της κλασσικής αγγλικής λογοτεχνίας,που ξεκίνησα το Δεκέμβρη του 2009,με την ανάγνωση του "Wuthering Heights" της Emily Bronte.Στη συνέχεια θέλω να διαβάσω το "Λογική και Ευαισθησία"(Sense and Sensibility) της Jane Austen,καθώς είχα διαβάσει στο λύκειο το "Περηφάνεια και Προκατάληψη"(Pride and Prejudice) και μου άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος γραφής της συγγραφέως.
Άλλα σχέδια δεν έχω προς το παρόν.Θα περιμένω μέχρι τις 23 Μαρτίου που πετάω για Γερμανιά για τις διακοπές του Πάσχα,όπου στη συνέχεια θα ακολουθήσει αεροπορικό ταξιδι στην Ισπανία παρακαλώ!!!!Καθολικό Πάσχα φέτος!!!!!!!Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα θα κάνουμε tournee στη νότια Ισπανία και το Μεγάλο Σάββατο ανάσταση σε καθολική εκκλησία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και μόλις τελειώσουν όλα αυτά,θα καθίσω ήρεμα,θα κάνω έναν απολογισμό της όλης κατάστασης και της ζωής μου γενικά,θα διαπιστώσω ότι μου λείπει κάτι πολύ σημαντικό,κάτι που κάθε άνθρωπος επιθυμεί στη ζωή του και θα βυθιστώ σε κατάθλιψη...όπως συμβαίνει κάθε φορά.....αλλά και πάλι,θα βρω τη δύναμη να συνεχίσω,όπως έχω κάνει τόσες και τόσες φορές...Θα ξανασυναρμολογήσω τα κομμάτια,θα πείσω τον εαυτό μου ότι δεν έχω κανένα λόγο να νιώθω απαίσια και θα προχωρήσω....ναι,θα προχωρήσω!Όπως λέει και το ρητό,<<Κάθε εμπόδιο για καλό>>.Οψόμεθα......